Moeder Naomi vertelt het verhaal van haar dochter Julie. Het gaat over de schooltijd van Julie. Over hoe het meisje van een sprankelend kind veranderde in een geknakt bloempje. En hoe ze met wat hulp van haar ouders, een andere school, maar vooral door haar eigen inzet, nu weer volop in zichzelf gelooft.
Kleuterschool
Op de kleuterschool was haar dochter op en top kleuter: bouwhoek, huishoek, knutselen hadden haar aandacht. Thuis liep ze rond in prinsessenjurken en bouwde ze prachtige hutten, waar de meest fantasierijke verhalen tot leven kwamen. Ze speelde graag bij vriendjes en die vriendjes speelden ook graag met haar. Een zorgeloos kind, heerlijk!
Groep 3
En toen kwam groep 3. Ineens kwamen er geen verhalen meer over de letter rrrr en er werd al helemaal niets trots voorgelezen als we in de supermarkt waren. Eigenlijk gebeurde er helemaal niets…
Als leerkracht basisonderwijs begonnen er bij mij belletjes te rinkelen, met in mijn achterhoofd mijn man, die dyslectisch is. De school zag nog geen noodzaak om te testen, haar resultaten waren goed.
Het werd stil in huis. Als ze uit school kwam ging ze op de verwarming liggen, oeverloos TV kijken. Er kwamen geen vriendinnen meer mee en er werd steeds minder geknutseld.
Groep 4
Groep 4 begon en, whooop, daar gingen de resultaten. En de juf die trok en duwde aan haar leerling. Je moet, doe het nog een keer, blijf oefenen! Als de kinderen buiten speelden, maakte ons kind haar werk af. Als alle kinderen aan het knutselen waren dan moest ons kind herhalen.
Een gesprek op school
De juf:“Jullie kind presteert onder. Jullie kind moet meer oefenen.”
De ouders: “Wij zien ons kind als een geknakt bloempje. Wij zouden zo graag zien dat ons kind haar talent op school mag laten zien.”
Testen
Er kwamen testen van de schoolbegeleidingsdienst. Ja, dikke dyslexie, met goede intelligentie. De schoolbegeleidingsdienst had een prachtige aanpak om de resultaten van onze dochter weer op de rit te krijgen. Vanaf groep 5 kreeg ze op school een aparte leerlijn, elke dag thuis lezen en spelling oefenen.
Het resultaat? Er werd nog minder geknutseld, en de speciale juf kwam tijdens gym. Na schooltijd ontstond er thuis ruzie. Dochterlief was moe, ze wilde niet. De oppas ging het thuiswerk overnemen, zodat de sfeer thuis en de moeder-dochterrelatie goed bleef.
Cito toetsen
Groep 6 begon, dus ook de Cito toetsen. En wat kregen we te horen? Onze dochter, met haar speciale leerlijn, moest de toets in groep 4 doen. Dat scheelde tijd voor de juf…En ons kind? Ze moest met het schaamrood op haar kaken, met al haar faalangst, van groep 6 naar groep 4 om bij een vreemde juf, in een vreemde klas die moeilijke Cito-toets te maken! Hup, weer op hoge poten naar school!
Andere school
Eind groep 6 volgde onze dochter al twee jaar lang de speciale leerlijn en het resultaat? Ze had ontzettend hard gewerkt, zowel op school als thuis, had intussen een wit smoeltje en de resultaten waren niet significant verbeterd.
Begin groep 7 besloten we dat het zo niet langer kon. We stapten over naar een andere school: Daltononderwijs. Valt al minder op als je daar een ander pakket aangeboden krijgt. En wat zeiden de juffen? “We laten het los, het komt vanzelf. Wat leerbaar is voor haar, dat leert ze. We leren haar omgaan met de spellingscontrole op de computer. Af en toe een kopje koffie halen of een kopietje maken. Niet omdat ze al klaar is met het werk of omdat ze het hardste schreeuwt, maar om haar weer kleur op de wangen te geven!”
Een boekverslag maken betekent voor de meesten lezen en schrijven. Voor onze dochter werd het luisteren en spreken! Ze kreeg een luisterboek en met een dictafoon sprak ze haar
verslag in. Het resultaat: een ‘Goed’ en een stralend kind! We werden steeds handiger en we zagen ons geknakte bloempje weer opbloeien.
Middelbare school
Inmiddels aangekomen op de middelbare school. Het Cito advies Kader, Nio advies Havo. Het voelde als een spagaat, en we vonden een school die daar mee aan de slag wilde gaan. En nu doet ze fluitend én op haar eigen manier eindexamen TL. “Mam, maak je maar niet druk, het komt allemaal goed!”
En daarna? Mbo-onderwijsassistente, om daarna PABO te doen, want “ik begrijp kinderen die het moeilijk vinden op school en ik kan ze helpen.” Om daar te komen, weet ze heel goed dat taal en rekenen goed moeten zijn, daar wil ze dan graag bijles voor!
Heb jij ook een Uitblinkerverhaal?
Op onze site Elk kind een Uitblinker vind je regelmatig een Uitblinkerverhaal. Kom je zelf zo’n verhaal tegen? Bijvoorbeeld in de krant, op je werk, thuis of online. Of heb je zelf een kind met een Uitblinkerverhaal? Laat het ons dan vooral weten, want we zijn altijd op zoek naar fraaie voorbeelden. Mail je verhaal naar info@elkkindeenuitblinker.nl.
Dank je wel!